Wednesday, June 23, 2010

Kenangan Mengusik Jiwa

Kenangan itu dtg kembali... Dr aku jumpa dia buat ptama kali, hinggalah saat sblm dia diusung ke tanah pkuburan... Shingga kini mjd tanda tanya dr mana dia dpt no. tel aku... Lama juga kami jd sahabat dlm talian... Mula dgr suara, aku dpt menafsir yg orgnya kurus... Lalu ku tanya namanya... Sedap nama dia... Haizeel Izman bin Masrur... Waktu prkenalan kami, dia baru brusia 24 thn n aku 20 thn... Dia bkeje sbg juruteknik... Setelah lama bkawan, kami ambil kputusan utk bjumpa... Maka cuti semester yg ada, aku ambil pluang utk jumpa dgn dia... Tanggal 19 Oktober 2002, kami bjumpa... Dia mjemput aku... Aku agk pelik sbb dia tau selok belok jln ke rumah aku... Aku minta dia utk tunggu di bus stop... Swaktu mlangkah keluar dr rumah, hatiku cukup bdebar2... Aku kuatkn smgt.. Sesampai di bus stop, kami pun betentang 4 mata... X ku sangka, mukanya persis sorg pmuda bbangsa Cina... Mulanya ku x pcaya.. Stlh aku dgr suaranya, aku yakin... Btul r dia.... Dia bwa Motor TZM... Alamak, cmne aku nk naik ni... Aku dh r x pernah naik motor beso... Gerenti tonggek r bila naik nanti... Aku naik je r, nk wat cmne... Kami pun mulakan pjalanan... Agak mggeletar r juga ku naik moto beso... Masa ats motor, dia asyik pndg ke blkg je... Aku tanya kenapa... Dia ingat aku dh ilang sbb dia x rasa mcm bwa ssorg pun... HEHEHE... Ringannya aku masa tu... Destinasi ptama kami ialah The Mines... Sejak 2, tmpt dating kami The Mines r... Kdg2 je g KLCC... Dh sbln, tanggal 19 November, kami pun declare... Family tahu hbgn kami... Sjak dr tu, jemput n htr aku, blaku dpn umah... Ada r jiran yg mgata tp aku wt pekak je.. Aku bkn wat benda x snonoh pun... Sblum aku knal dia, aku x pernah tgk wayang, x pernah mkn fast food... Dia yg ajr aku semuanya... Pastu aku dh pandai... Aku suka tgk dia gelak n bckp.... Ada 1 hari tu, kami lepak kt KLCC... Kat tmpt ramai org tau, bkn kt tmpt sunyi... Ada 1 family Cina duduk dekat dgn kami... Tiba2 slh sorg dr Cina tu ckp bhs cina dgn dia... Aku dh tsengih2... Pastu dia pun ckp kt org tu... 'Sory r, sy bkn Cina, sy Melayu'.... Hehehe, smpai camtu skali kan... Aku hadapi hari2 bsamanya dgn bahagia.. Rutin kami stiap kali dating, mesti kt Mines n klo ada cerita baru, mesti kitorg tgk wayang... Cpat btul masa blalu, aku kna balik ke kolej... Kat Machang, Kelantan tu... Kami jlni khidupan mcm biasa... Aku dpt tugas tetap iaitu kejutkan dia bgn pagi tiap2 hari... Akhir bulan Julai 2003, aku pun dh abis blajar... MERDEKA!!! Tunggu nk konvo je... Dapat r aku jumpa kkasih ati stlh 6 bln kt kolej... Aku sdih sbb masa aku blk ke N9, xde sape amik aku... Family aku pun x amik, aku tumpang member je... Start r blk rutin aku bjumpa kekasih ati... X lama tu aku mula cari keje.. Dpat r keje kt farmasi... Sjak tu kami jarang jumpa sbb cuti kami x sama n aku keje smpai mlm... dh 2 minggu keje, aku dpt peluang jalani Program Lepasan Graduan... Sales n Marketing... Dia pun suka... Kami jlni blk rutin kami tiap 2minggu skali... 25 Oktober, aku jumpa dia, dia bwk aku tgk wayang... Cite Tomb Raider... Aku tgk dia senyap je, x byk ckp... Dia cuma cuit2 siku aku... Pastu kami g mkn mcm biase... Aku ada suarakan pd dia yg aku nk cari keje... Dia ckp cari r keje kt Bangi supaya dekat dgn dia n family dia... Leh duduk dgn spupu dia... Dia ada ajk aku btunang slps raya nanti... Aku ckp tpulang r pd dia tp kna r bwk aku jumpa family dia dulu... Dia stuju... Hari tu, dia htr aku blk umah awal skit... Kbetulan besday along aku... Dia pun masuk rumah, siap bual2 dgn mak n adk bradik yg lain... Dh hampir sejam, dia minta izin nk balik... Aku temankan dia pakai kasut... Tgh pakai kasut, dia ckp dia xnk blk, dia nk tdo kt umah aku... Aku ckp x bole, nanti apa org ckp n nanti Mama dia riso... Dia diam... Smpai kt moto, dia suh aku simpan helmet putih ksygn dia... Dia kata, nk bwa tdo pun bole... Aku salam dia... Dia gengggam erat n lama tangan aku... Aku suh dia take care.. Dia dh sampai umah, dia call aku... Pastu aku pun tdo... Aku jlni rutin cam biasa utk hari yg sterusnya... 27 Okt, dh puasa... Kami xleh r nk jumpa... 28 Okt, aku call dia lps buka puasa... Dia tgh keje... Dia ajk aku buka pose kt luar 9hb Nov... Aku ok je... Dia dok tgelak je mlm tu... Tiba2 talian tputus... Aku x call blk sbb lps keje nanti pasti dia akn call blk.. Tu r kbiasaannya... Aku tdo mcm biasa... Nath pkul brape, tiba2 aku tjaga... Aku rasa seolah2 kaki aku direntap... Aku tkejut.. Pastu aku tgk hp, dia xde call pun... Pkul 4 pg, hp aku bbunyi... Pasti dia yg call kejutkn aku bgn sahur... Tp tanggapan aku silap, org lain yg call... Kwn dia yg call, Abg Jai... Dia tanya aku, ada ke aku dgr brita ape2?... Aku kata xde... Dia suh aku tenang... Dia pun bgtau yg Haizeel xde.. Aku tanye dia g mana?... Abg Jai ckp dia dh mninggal dunia... Eksiden kt jln Loke Yew... X smena2 hp tlepas dr tangan... Aku tduduk n nangis kat bilik... aku dh x tentu arah.. 29 Okt 2003.. Tu r tarikh keramat bg diri aku... Aku gagahi diri turun ke bwh utk jumpa dgn mak... nk bgtau semuanya... Bila aku bhdpn dgn mak yg tgh mjahit, lidah aku kelu... Hanya airmata yg bhamburan... Aku cuba tenangkn prasaan... Tsekat2 aku nk bgtau mak... Bila aku dh bgtau smuanya, mak pun ikut nangis... Ayah pun bangun n tanya knapa?... Mak pun bgtau ape yg aku bgtau kt mak... Aku nmpk, ayh pun nangis gak... Aku xde slera nk mkn... Dlm kul 7 lbh, adik dia call, suh tatap wajah abgnya wat kali trakhir... Cmne aku nk g?... Aku x tau umah dia... Ayah ada meeting pulak 2... X dapat nk g... Aku amik kputusan nk g kelas mcm biasa... Dengan mata aku yg bengkak2... Smpai kat kelas, kwn2 aku semua tanya ape dh jd dgn aku... Aku pun ckp yg boyfriend aku dh xde, nk g mlawat, xde sape nk temankn aku... Klo aku sorg2, takut lain lak jdnya... Last2 kwn aku tmankn aku... Kami naik komuter smpai stesen UKM... Pastu spupu dia amik kt situ... Rupa2nya spupu dia 1 kampus dgn aku... Kami slalu btembung tp x prnah kenal... Kami smpai, jenzah pun sampai... Aku masuk dlm umah, aku x knal mane 1 mak dia... Jenzah dibuka... Aku tatap wajahnya dgn deraian airmata... tercalit senyuman di wajahnya... Jahitan post mortem pun x nmpk... Aku yg td bdiri, tiba2 rebah... Aku x dpt tahan airmata... Sewaktu jenzah dsembahyangkan, aku dibawa berjumpa dgn Mama n snak saudara yg lain... Aku dpeluk n dicium bgaikn ank sndiri... Aku tharu dgn layanan yg dberikn... Jenzah nk dikebumikan tp aku x turut serta sbb aku x bdaya... Aku hanya mnunggu di rumah.. Setelah semu selesai, aku minta izin utk pulang... Aku x bole duduk lama di situ sbb aku tbayang dia ada di mana2... Smpai kat rumah.. Aku tmenung... Baru r aku sdar nape dia nk sgt aku keje kt Bangi, Baru aku tau nape dia bg helmet putih ksayangan dia... Jiwaku terusik... Aku x ke kelas utk hari sterusnya... Aku byk tmenung, xde slera mkn, tdo pn x lena... Asyik nangis je... Bila kadaan agk reda, aku kembali ke kelas... Lecturer mgajr kt dpan tapi fikiran aku ntah ke mana... bila aku tdengar bunyi motor lalu, airmata ku mulamgalir... Kwn2 biorkn je aku lyn prasaan... Sjak dr tu, aku xleh tdo tanpa helmet putih yg dberi... Aku xleh nk mjamah nasi... Tiba hari raya, jiwaku btambah sayu... Aku mbawa helmet tsebut blk kmpg sbg teman tdo... Makcik2 n sdara maraku smua bsimpati dgn kadaan aku.. Diorg suh aku bsbr n kuatkn smgat... Allah lbh sygkn dia... Bbulan2 juga aku ambil masa utk sesuaikn diri... Tp aku xleh buang dia terus dr ati aku... Aku tetap mengingatinya... Dia pernah wujud dlm sejarah hidup aku... Aku xkn mlupaknnya... Semoga Allah mencucuri rahmat ke ats rohnya... Semoga dia aman n tenang di sana... AL-FATIHAH...